05 новембар 2013

Чарлс Буковски: ПОСЛЕДЊЕ РЕЧИ



речи су дошле и отишле
ја седим болестан.
телефон звони, мачке спавају.
Линда усисива.
ја чекам на живот,
чекам на смрт.

волео бих да могу рећи нешто храбро.
то је прљави трик,
али стабло
под прозором то не зна:
посматрам га како се њише на ветру
обасјано 
поподневним сунцем.


немам више ништа да кажем.
сад само чекам.
свако се с тиме суочава сам.

ох, нек
ад сам био млад,

ох, некад сам био невероватно
млад!


Нема коментара:

Постави коментар

Све што напишете је слика вашег образа!